Yalnızlığa oynuyorum şu sıralar,
Hani koskoca çölde bir ağaç belirir ya bazen
Hani yedi kat gökte yeri gelir tek başına kalır ya güneş
İşte ben de öyleyim, yalnızlığa oynuyorum şu sıralar.
Kader herkesin yüzüne gülerken,
Beni yalnız kalmaya mahkum etmiş sanki.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta