Yalnızlığa oynuyorum şu sıralar,
Hani koskoca çölde bir ağaç belirir ya bazen
Hani yedi kat gökte yeri gelir tek başına kalır ya güneş
İşte ben de öyleyim, yalnızlığa oynuyorum şu sıralar.
Kader herkesin yüzüne gülerken,
Beni yalnız kalmaya mahkum etmiş sanki.
Hiç olmayacak insanların etrafında onca insan varken,
Ben sadece yalnızlığa oynayan sıradan birisi.
Eğer bir ağaç olsaydım
Eminim, ormanlara alınmaz,
Mezarlıkta yer bulamazdım
Eğer bir ağaç olsaydım,
Sahra Çölü'nde bir köşede, yalnızdım.
Öyle yalnızım ki şu sıralar,
Duvarlar bana dost oluyor.
Çünkü her gün en çok duvarların yüzünü görüyorum,
Çünkü her gün en çok duvarlar bana gülüyor...
Kadir Dinç 2
Kayıt Tarihi : 4.4.2018 00:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kadir Dinç 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/04/04/oyle-yalnizim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!