Tılsımı yitmiş bir hayat var avuç içlerimde.
Her yanı karanlık.
Yorgun müebbetlerin rutubeti… Küf kokuyor.
Köhne sokaklar, yıkık duvarlar kadar soğuksun bu bahar.
Sana çıkmayan yollarda yağmura tutuyorsun ellerimi.
Islanıyorum.
Islanıyorsun.
Kimsesiz dar sokakların rüzgarı bu ağlayan.
Biliyorsun.
Yıkık kentler arasında çocuk cesetleri gibi.
Hiçe durmuş gözlerin.
Cam kırığı ümitlerin canını acıtmış.
Fırlatıp atmışsın hüzne batmış yüreğinden.
Bir giz’in varmış.
Yastığın altında biriktirdiğin söylenmemiş iki kelime.
Seni Seviyorum’dur bütün hazine.
Gizlenmiş bir sebepten, söylenmemiş.
Öyle. Ya da. Böyle.
suLt.
Suul TanKayıt Tarihi : 25.1.2012 22:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Suul Tan](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/01/25/oyle-ya-da-boyle-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!