Kırıldı çiçeklerin utancı
Gözlerinden dökülüp gittiler
Şairliğim soldu gülüşlerin yanında
Sana şairliğim öyle vakitsiz
Saatler uzak bir şehri anlatır gibi çalar
Duvarlar iki yana uzanmış boyuna ağlar
Resmin düşmüş yere gamlanmış
Kahkahaların eskimiş tozlanmış
Işıklar kahırla uzanmaktalar hayaline
Uzanmış tutuverecek seni gölgeler
Gölgeler incecik ellerine
Hayallerin öyle vakitsiz
Vakitsiz yaşadım gençlik günlerimi
Nergisler arasından seyre dalmışım
En güzel sevmelerim bana kalmış
Ne sorularıma bir cevap olmuşsun
Ne sen hüznün çingene gecesi
Senin gidişin öyle vakitsiz
Kayıt Tarihi : 24.3.2006 23:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!