Öyle Şöyle Son Şiiri - Arif Naif

kaçıyorum, bir ışık sızıyor içeri.
yitirmek için bulduğum ışık kırılıyor.
ne içindi bu düşünce diye sormuyorum,
karanlık ne içinse aydınlık o için.
garip bir düşünce işte duyulunca
bahçe solar, çiçekler solar,
sonbahar gelir en sonunda.

ekimin sonuna doğru şöyle işte,
elimde begonya, geçsem insanların arasından.
koysam toprağın içine, toprak büyülense.
bir yaz gecesi olduğuna kanar mı çiçek?
kaçamak bir bakışını yakalasam senin,
benim gibi kök salar mı yalnızlığa?

ekimin sonuna doğru belki
edip gibi büyük adam olurum ne var?
aşık olurum ölür, su veririm solar,
en son şiir yazar şair olurum ben de,
her begonyanın bir sonu var.