Öyle Sevmiştim Seni

Ondandır her rüzgârın önünde savruluşum
Yaprak için dal neyse öyle sevmiştim seni.
Ondandır bu hasretin nârında kavruluşum.
Yangın için kül neyse öyle sevmiştim seni.

Belki dönersin diye boşa bekledim durdum
Saçıma aklar düştü beti benzi soldurdum
Seni ciğerlerime nefes nefes doldurdum
Arı için bal neyse öyle sevmiştim seni.

Elimde eskilerden kalma solmuş bir resim
Yok artık senden başka kimseleri göresim
Sen nerdeysen orası yerim yurdum adresim
Mektup için pul neyse öyle sevmiştim seni.

Aklımı kaybetmeden dellenip çıldırmadan
Güç belâ yaşıyorum etrafa saldırmadan
Peşinde koşup durdum kimseye aldırmadan
Yolcu için yol neyse öyle sevmiştim seni.

Sana toz kondurmuyor kendimi kınıyorum
Ne kimseye dert yanıp ne de yakınıyorum
Hayalini gözümden bile sakınıyorum
Mecnun için çöl neyse öyle sevmiştim seni.

Dolmak bilmese çilem dinmek bilmese acım
Senden gelen dert bile nazarımda baş tâcım
Hava gibi su gibi sana nasıl muhtacım
Bülbül için gül neyse öyle sevmiştim seni.