Öyle Sevmeli Şiiri - Serhan Keserlioğlu

Öyle sevmeli ki insan;
Bir elmas taş nasıl erimezse ateşte,
Küçük bir çizik bile atamazsa parlak yüzüne,
En sert metaller,
İşte öylesine sağlam olmalı.
Öyle sevmeli ki insan;
Karakışlar dondururken ellerini,
Hani hiçbir ayaz yüreğini üşütemez ya.
Yağmur sırılsıklam ederken bedenini,
İçinde hayaller hep taze ve kuru kalırya,
İşte öyle her dem yeni olmalı.
Öyle sevmeli ki insan;
Hatta unutmalı belki,
Öylesine kendinden bilmeli işte.
Sadece sevmeli,düşünmemeli.
Her gün binlerce nefesi,
Alırken düşünmediği gibi.
Öyle sevmeli ki insan;
Gün gelip de,
Ecel dikilince önüne eğilmemeli.
Belki tek üzüntüsü,
Onsuz gitmek olmalı.
İnsan sevdimi işte öyle olmalı.