Öyle sevmeli ki insan;
Hatırlamamalı,
Ne zaman,nasıl başladı?
Sanki hep vardın demeli,
Sen yokken diye bir zaman hiç olmadı.
Öyle sevmeliki insan;
Her şey biraz puslu olmalı,
O gidince.
Her şey biraz pastel kalmalı.
Gözleri hayatın netlik ayarı.
O baktımı kaybolmalı sis perdesi,
Kuytu vadilere güneşler doğmalı.
Öyle sevmeli ki insan;
Koca hayatı bir gün gibi yaşamalı,
Anlamamalı nasıl zamanın aktığını.
Her şeyi unutmalı,silmeli,
Sade sevdiğini bilmeli.
Öyle sevmeli ki insan;
Hep cesur olmalı,
Boynunda bu sevgi asılı durdukca,
Hiç bir şeyin yokluğundan üzülmemeli.
Ölecekse de bir gün,
İnsan işte böyle ölmeli.
Kayıt Tarihi : 4.3.2012 08:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!