Öyle seviyordum ki seni
Seni gördüğümde nefesim kesiliyordu
Çarpıntım başlıyor, konuşamıyordum.
Yeryüzünde en çok seni istiyordum
Fakat sen bana doğru yürüdüğünde,
Ben kaçacak bir yer arıyordum.
Çünkü sen yakınımda olunca konuşamayacaktım.
Sesim içime kaçacak
Nefesim kesilecek
Ve utanacaktım
Ne kadar uzağa kaçabilirsem kaçacaktım, arkamda seni bırakarak,
Sonra sana yine uzaktan bakacaktım.
Seni sevdiğimi söylemenin hayallerini kuracaktım
Sen yanımda olacaktın
Başın omzumda
Ben sana hayran hayran bakacaktım
Sonra elimi yanağına koyup gözlerinin içine bakacaktım
Ellerini tutup sana seni sevdiğimi söyleyecektim
Ve yine hayalimden uyanıp iç geçirecektim uzun bir aah ile
bakacaktım etrafıma yine sen yoksun
uzaklardasın cesaretimi toplayıp yanına gidemeyecektim
seni sevdiğimi sana hiçbir zaman söyleyemeyecektim
sana bakmaya bile kıyamazdım ben
kalbim çarpar nefesim hızlanırdı
seni o kadar çok severdim ki,
seni seviyorum demek, beni sana anlatamazdı.
öyle kolay değildi içimdeki sevgiyi sana anlatmak
senin gözlerine bakmaya bile kıyamazdım
nefesim kesilir düşer bayılırdım
sana dokunmak beni yakar kavururdu.
bir gün ellerini gerçekten tutsam
ne hale gelirdim bilemezdim
hayallerimde alışkındım oysa sana dokunmaya
bakmaya, sarılmaya, koklamaya,
ama seni öyle seviyorum ki bunu sana nasıl anlatayım bilmiyorum
seni öyle seviyorum ki seninle konuşmaya güç yetiremiyorum
seni öyle seviyorum ki sana bakmaya kıyamıyorum
seni öyle seviyorum ki sana bunu bir türlü anlatamıyorum
sana bunu bir türlü anlatamıyorum.
Yasin Salman
Kayıt Tarihi : 8.5.2019 10:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!