Öyle Sevgili Şiiri - Yavuz Taş

öyle sevgiliye gönül verdim...
yazıyorum kalem utandı,
düzdüğüm her kelime:
ağladı secde etti döndü dilime,
kağıt vurdu başka iklime,
susuz kaldı dudak oldu lime lime
değil sen yıldızları verseler elime
vallahi kar değil
her yıldıza gıbta ettirip, söndüren
bir gönüle, gönül verdim.

ben öyle bir sevgili sevdim
yakar ama kanatmaz
dağlar ama acıtmaz
ona üzmek yakışmaz
bu gönül görmeye neye kalkışmaz
ben söylemeden geçtim.
kesilsin başım bir hendeğe düşsün,
sen değil iki cihan bana küssün,
vallahi bana dert olmaz,
öyle sevgili sevdim
hayaline doyulmaz.

öyle sevgili sevdim
varsın ölümün ciğerlerine gireyim
yıldırımlar inerse insin heveslerime
ondan gayri kurt olsun düşüncem
varsın tüm sevabımı yesin
ben öyle sevgili sevdim
değil sen tüm güzeller benden nefret etsin
vallahi gam olmaz
yeterki sevgili bana sen desin.

ben öyle sevgili sevdim
varsın çevremde sahte karanlıklar olsun
yol kısasın,uzasın,
nemrutla gözgöze geleyim
varsın bedenim dünyadada ateşi boylasın,
vallahi bir yerim acımaz
sonra kül olsun bir dorukta
başka kutlu bir beldeye
belki rüzgar savurur beni ondört asır önceye.