Öyle sevdi öyle, şu benim deli gönlüm
Deli gönlüme de revamı sence bu zulüm
Senden gayrısını, zikretmez oldu dilim
Zemheride üşüyen, güneş gibiyim
Sen gittin gideli, nicedir benim şu halım
Korlarda yandım da bilmedin ey zalim
Kâğıtlara sığmaz, yazsalar benim ahvalim
Kalemi kırılmış, mahkûm gibiyim
Rüyamda hayallerimdesin, gülümsüyorum
Vuslat uzak bana, ben bunu biliyorum
Her nidamda seni, Yüce Hak’tan diliyorum
Şemsini kaybetmiş, Mevlâna gibiyim
Dağlar taşlar ağladı, cemalimi görünce
Kara zindana döndüm, kader ağını örünce
Gelme mezarıma, ben bu dertten ölünce
Naçar kala kaldım, sanki sahra çölüne
Sen ah çeksen, benim, bağrım içim yanıyor
Gözünden damla düşse, yüreğim kanıyor
Halimi görenler, beni, ayyaş berduş sanıyor
Aslısı yüzünden kor olmuş, Kerem gibiyim
Kayıt Tarihi : 6.3.2023 23:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!