Öyle Sev ki! .... Şiiri - İnci Uluçay

Öyle Sev ki! ....
Öyle birine gönül ver ki...
Gönlüm onun ardından koşsun
Önünde hiç bir engel tanımasın.
Öyle birine vurul ki ben seni derken,
Cümlelerin fakatsız,çünkü süz,mal esefsiz
Papatya falların seviyor sevmiyorsuz olsun.
Öyle birini sev ki, gün onunla başlasın
Uykudan uyanırken gözlerin, ilk onun ismi gelsin aklına
Yüreğin şiirlerin en güzeli ile çarpsın.
Dudaklarında tebessümünün en güzeli
Yaseminler, yediverenler,güller, menekşeler onun kokusunu sunsun sana
Güneş guruba yürürken, gün onunla bitsin.
Yağmurdan sonra gök kuşağın,
Yere düşen ilk kar tanen, yokluğunda varlığın
Aramak için uzaklara gitmeyeceğin kadar yakınında,
Baharda sevdan, gözyaşında incin olsun.
Sevdadan yana bir söz duysan kalbin çıldırmışçasına onun için çarpsın. Karayeller sam yeline, isyan şükrana, karanlık aydınlığa dönüşsün.
O varken ümitsizlik, hüzün,elem,keder pılısını pırtısını süpürsün gitsin.
Onunla zorluklar kolay olsun ve de o varsa her şey var olsun
Öyle birine yürekten sarıl ki, aranızdan rüzgar dahi geçmesin.
Kıyametin ayak seslerini duysan bile, o yanındayken umurunda olmasın.
Öyle birine müptela ol ki,
O kalbinden çıktığında ruhunda bedeninden çıksın.
Seni seviyorum diyemediği zamanda,
Gözlerin kalbinin ruhunun sevgisini söyleyip dursun.
Öyle birine bağlan ki yüreğinin adımları onun adına yürüsün.
İçinden gecen şarkı o olsun
İçindeki şarkı gittiğinde senin yolunun sonu olsun.