Her sabah, rüyalarımızı anlatırdık,
her sabah bir başka heyecanla..
Ben, seni..
Sen ise, ölümü.,
Kollarımız sıkı sıkı sarılıyken
gözbebeklerimden usulca kayıpta gittin.
Geceleri, usul usul gidişini gördüm
sokaklarda ayak seslerini..
Ben, sana tutkunken,
ben, sana sevdalıyken
seni, ölesiye sevmişken hesapsız
sen, sevmesen de olurdu.
Hiçbirşey koymadı bana
ölümle kaçışın,
beni terkedişin kadar.
Ensar CEVVAL İstanbul
Kayıt Tarihi : 30.1.2003 21:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!