Öyle Rahat ki Şiiri - Emre Doğan

Bulutların üstünde her şeyden habersiz,
Öyle rahat öyle rahat,
Öyle rahattık ki,
Tüm günahlarımızı unutmuş gibi yaptık.
Bulutların üstüne, en üstüne daha giderken…
Güneşe varmayı unutmuşuz,

Kumları ağzımızda çiğnerken gamsız,
Öyle mide bulandırıcı, öyle bulandırıcı,
Öyle bulandırıcı ki,
Her kötüyü huy edinmişiz gibi yaptık,
Burnumdan akardı nehirlerle kumsallarımızın içinden,
Kumsalda, kızgın güneşte yürürken üşüyen beyinlerimizle…

Senin yırtıp attığın bir kağıt parçasıydı aramızdaki her şey,
Öyle buruşturdun, buruşturdun,
Öyle buruşturdun ki,
Yazdığım hiçbir şey okunamıyor.
Attığım imza benden çok dünü hatırlatıyor,
Tüm şiirlerim sana çıkıyor.

Topraklar avcumdan kayıp gider,
Sorsan hep sana,
Sorsan hep boşa,
Topraklar hep benden çıkınca filizlenir,
Kahrını ben,
Kahrını ben öyle bir çekmişimdir ki,
Mutluluğunu görecek halim kalmaz.
Gözlerim kapanır ve seni aramaz olur,
Öyle bir aramaz ki,
Döktüğüm yaşlar hep boşa.