Öyle özledim ki Şiiri - Mehmet Soysal

Öyle özledim ki kokunu
Rüzgarları boynuma dolayasım geliyor
Kim bilir içinde senden bir zerre birşeyler vardır diye

İçimde yanan ateşi sen bilmezsin
Kor oldu duygularım el değmiyor yüreğime

Kaç iklim ötedesin kaç mevsim sonrasın
Kaç kez daha ölmem gerekiyor sana gelmek için

Dünyanın neresinde olursam olayım
Gittiğim hiçbir yerde sen yoksun

Seni bulmak için kaç okyanus geçmem gerekiyor
Kaç çocuk daha içimde intihar edecek

Nerdesin bilmiyorum ne izin var ne yüzün
Baktığım hiçbir yüzde sen yoksun

Ölüm geliyor sonra amansızca canıma
Sen olmadan ben ölmem ki
Ölmek en büyük kurtuluştur bana

Özledim o gül yüzünü
Sonra dalıp gittiğim okyanus gözlerini özledim

Gel desem duymasın beni
Ölsem haberin olmaz

Hep hasret mi olacak aramızda
Ayrılık bir el misali yakamızamı yapışacak

Öyle özledim ki kokunu
Rüzgarları boynuma dolayasım geliyor
Kim bilir içinde senden bir zerre birşeyler vardır diye