Öyle Özledimki Şiiri - Hakverdi Erşan

Ömür denilen meçül yolda
Su gibi akıp geçerken zaman
Gün günü özletip aratsada
İyi kötü yaşayıp gidiyor insan

Öyle özledimki
Ben çoçukluğumu
Haydi yum gözlerini hayal et
Çoçukluğunu hatırla

Öyle özledimki
Paçalarımı kıvırıp
Çeltik tarlalarından
Kucak kucak kara ot attığımı
Irgatlara azık taşıdığımı
Dikiş iğnesinden olta yapıp
Yorgan ipi ile balık tutuğumu
Devrez çayında çimdiğimi

Öyle özledimki
Radyonun bile olmadığı
Gaz lambasının lüks oldugu
Sivrisinek vızıltısıyla yaşadığımı
Harman yerinden
Dolaman mantarı topladığımı

Öyle özledimki
Çatılarda bacalarda
Leylek yuvalarını
Serçe kuşllarını saksağanları
Dövüştürdüğüm
İri kırmızı siyah karınc aları
Kovaladığım kertenkeleleri

Öyle özledimki
Kızamık çalısının mayhoş yapraklarını
Ellerime dikenler bata bata
Böğürtlen yediğimi
Ark kenarlarında malak otlattığımı
Patlanguç ağacından oyuncak yaptığımı
Yüreğimi heyecanlandıran
Dolu dolu yaşadığım
Geri gelmeyeçek
Çoçukluğumu anılarımı

Öyle özledimki
Toprak olmuş anamı babamı
Dua ile andığım sevdiklerimi