Öyle oturmuş bir başına Şiiri - Herdem A ...

Öyle oturmuş bir başına
Sol yanına yüklenmiş
Bacak, bacak üstünde
Kafasında kurmuştu belli
Ağır gelmişti düşünceleri
Eliyle destek yapıyordu çenesine
Karşısına geçtim,
Karanlığa bakan
Gizleri salkıyan
Gözleriyle konuşuyordu sanki
Hiç mi?
Hiç alışık değildim onun bu hallerine
Konuşurken sözlerinden feyiz alırdım
Gözlerine bakarken deniz gelirdi aklıma
Sonra o başlardı derin mevzulardaki dost sohbeti
Suskunluk ona yakışmamıştı
Sanki ölmeden kabri istercesine
Gidiyor, kan ağlıyordu düşünceleri
Ben konuşmak istedikçe o bir adım daha derine atıyor
Bir kuyudan diğerine geçiyordu
Onu bu halde görmek çok acıtıyor kanayan kalp sızıma
Gözlerim eşlik ediyordu her damla sol yanıma işliyor
Bu taş halinde sol yanım üşüyordu
Dokunmak istediğimde elim değil kolum kalkmıyor
SUSTUK
Saatlerce sustuk
Günlerce, haftalarca sustuk
O taşlaşan sol yanıyla
Sustukça taşlaşıyor soğuk alan sol yanı soluksuz kalıyor,
Yinede taşlaşmış halinden ve yüreğinden taviz vermiyordu
Son kez bir nefes olurum diye seslendim
Seni seviyorum dön, dön geri
HERDEM
22/08/2011