Öyle Olsun Şiiri - Tevfik Tekmen

önce sildin ak sayfalı defterinden
peşinden selamı kelamı kestin
aramadın sormadın
yabancı biri oldun
öyle olsun

bir göründün bir kayboldun
sonra iyiden yok oldun
iki kelamımız vardı senle
onu da çok buldun
öyle olsun

sonra çıkardın aklından iyice
unuttun adımı
uykunda bile sayıklamadın
koparıp attın kalbinden
öyle olsun

kurşunlar vınladı sonra, patladı bombalar
çatılar çöktü, devrildi duvarlar
yangınlar çıktı ardından
dumanlar
amansız bir savaş sonrasıydı sanki
yıkıntılar
her yer harabe, her şey virane
kör karanlıklar çöktü sonra üstlerine
gök çatladı öfkesinden
parça parça
bulutlar boğuk boğuk ağladı kahrından
şimşekler çaktı kendi gömleğini yırtarak
ve soğuk yağmurlar yağdı peşinden
sanki sicim
görecektin ne biçim

yağdı ve ıslattı
yanık topraklar sarı sellere karışıp aktı
söndü kızıl yangınlar sonra
kömürleşti közler
doğmayan güneş nasıl ısıttıysa peşinden
külleniverdi ateşler
ve soğuk küller amansız bir yelin önünde
savrulup uçtular kurşun rengi göklere
uzak ötelere
erişilmezlere
darmadağın
per perişan
biçare
senden sonrası böyleydi işte

bilesin
gök mavi değil artık buralarda
lacivert bile değil
kül rengi ne ki
kurşun gibi
daha beteri

her yer toz duman içinde
yıkık dökük
yanık yırtık
harabe
azrail kol geziyor kül tozu meydanlarda
sokakların nefesi ölüm kokuyor
çiçekler boynu bükük olmuş bu yüzden
yanmış kurumuş çimenler
yapraklar hazan sarısında

çırçıplak dallarda çöke kalmış rüzgârlar
esmez olmuş
yutmuş dilini lal olmuş
sessiz gözyaşlarında şimdi terkedilmişlik
ölümlerden beter
öylesi renksizlik
öyle bir sessizlik
bilesin
avuç avuç değil
kucak dolusu çaresizlik

baykuşlar pusuda şimdi isli bacalarda
susup kalmışlar
mavisiz göklerde sürü sürü akbabalar
can alıcılar
leş arayıcılar
acımasızlar
keskin tırnaklı pençelerini açmışlar
aç gözlerinde kanlı bakışlar
acaba ölüler nerede
hangi yıkıntı içinde

sen istedin
böyle olsun dedin
biliyorsun kendin
bir akşam vaktiydi gün batımından az önce
güneş nazlanırken kızıl ufkundan gitmeye
bakmadın ardına
sessiz sedasız gidiverdin
ve
bir daha dönmedin
öyle olsun…

Nisan/2009/ Koruköy