Biliyorsun ya, seviyorum seni.
Dün gece ne çok ağladım!
Sanırsın ki yastığım sağanak yağmurda kalmış,
Köşe başının göğü en açık yerinde.
Öyle olmuyor işte sen de biliyorsun,
Sevmesem artık deyince, unutsam deyince olmuyor..
İki laf edince eş dostla, annemi arayınca telefonla
Gitmiyor etrafımda bir hale gibi duran suretin.
Öyle bir süre düşünmeyince bitmiyor işte sen de biliyorsun
Bir film görüyorsun.. yahut bir şiir, bir şarkı işitiyorsun
İçin çıkana kadar ağlıyorsun..
Sonra;
Üçümüz birden sevinemez miyiz diyor birisi,
Üçüncü tekil şahıs olsam diyorsun bu şekilsiz cümlenin kıyısında,
Ona bile razı oluyorsun işte..
O elde edemediği kadınları sevsin,
Ben avucun da, hayat çizgisinin kenarında..
Bir çizgiye dâhil olabilmek umuduyla
Elde edilemeyen değil de,
Elden gidemeyen kadın oluvereyim diyorsun,
Ama..
Öyle demekle olmuyor işte sen de biliyorsun.
Kayıt Tarihi : 28.2.2012 13:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nilay Akçay](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/02/28/oyle-olmuyor-iste.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!