Öyle ölmek istemiyorum,
Sessizce bir gece vakti,
Gözlerimi boş tavanlara yumup,
Uyuyakalmak istemiyorum.
Daha demin dolanırken
Aklımda, kağıda dökmeye
Vakit bulamadığım tüm o
Cümlelerim gibi,
Anlayamadan
Yitip gitmek istemiyorum.
Vedalaşmadan sıcağına
Sövdüğüm güneşle
Sarılamadan kucağıma
Dolunca kızdığım rüzgarla.
Bir gece uyuyup
Çalar saatimi erteleyememek
İstemiyorum.
Bazen hayat, ölmek
istiyorum dedirtiyor.
Ama telaşıma, kaygıma bile
Gülerim; baş başa kalsam
Ölümle, romantik bir gecede
Bir gün uyanamam diye
Uyumak istemiyorum.
Laf dinlemiyor göz kapaklarım.
Onlar aşina hayata bakmaktan
Yorgun gözlerime kepenk indirmeye.
Kayıt Tarihi : 31.7.2025 15:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!