Öyle mi Şiiri - Nedim Saatcioğlu

Bundan sonra bir gölge gibi
Anıların peşinde koşacağım öyle mi
Her yol ayrımında yollar sana giderken
Ve her köşe başında senin ayak izlerin varken
görmezlikten geleceğim öyle mi?

Bundan sonra fırtınalı gecelerde bir liman gibi
sığındığım gözlerini düşünmek yok öyle mi?
Issız sokaklarda
pembe hayallerin tutsağı olmak yok
Hüzün bir nöbetçi gibi nefesimde dolaşırken
Sabahlara dek birleşmeyen kirpiklerime
ağlamak yasak öyle mi?

Oysa tedirgin gözlerimin ışığı ilk fark edişiydi
seni görüşüm
Elini tutuşum
ilk kıvılcımıydı yüreğimdeki yangınların

Senden önce güneşin batışını güzel sanırdım
Seni güneşin battığı an gördüğümde
Yıllarca yanıldığımı anladım

Bana seni hatırlattığı için artık sahile inmiyorum
Rüzgarlı havalarda gözlerimi kapatıyorum
Çünkü
Ben dalgalı denizleri saçlarına benzediği için severdim
Bu yüzdendi dalgalara tutkunluğum
Bu yüzdendi denizlere vurgunluğum

Şimdi umarsız ve vurdum duymaz rüyalardan
teselli bekliyorum
Oysa sen...
düşler üstüne kurulmuş hayatımın
düşlerinden bile uzaksın
Ama olsun
her şeye rağmen
sen benim dünyamdaki en görkemli tuzaksın