Dünyadan giderken, baktım yüzüne
Yeterki sen sağ ol, benden yoksundun
Acıyla sızlanan, bitmiş sözüne
Sessizce mahkumdun, öyle mahsundun
Ağzımdan düşmezdi, sana hayrandım
Kapında köleydim, nasıl dayandım
Ufkunu kaplayan, ayrı dünyandın
Sessizce mahkumdun, öyle mahsundun
Sen gidince hasret, oldu bu gece
Pişmanlık duygusu, ruhumda hece
Etrafım karaldı, tükenmiş güce
Sessizce mahkumdun, öyle mahsundun
Nasıl bir sevdaymış, bitmez hevesim
Sana olan aşkım, sonsuz nefesim
Yaradan uğruna, mezar kafesim
Sessizce mahkumdun, öyle mahsundun
Bembeyaz karlı dağ, aklanmış o gün
Sevdiğim güzele, yakışmış kefin
Ağlatır her gece, tükenmez o kin
Sessizce mahkumdun, öyle mahsundun
Bahattin’im zaman, yürekte yoldur
Yaşatan sevdalar, ayrı bir koldur
Mutluluk uzunca, ömürde daldır
Sessizce mahkumdun, öyle mahsundun
Bahattin Tonbul
5.3.2013
Kayıt Tarihi : 3.4.2013 19:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sevda ve aşkta mahsunum baba
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!