her buluşmada
gömüyorum yüzümü saçlarının kokusuna
böylece utancımı saklıyorum
şimdi gelelim şu ayrılık konusuna
ilk neremizden ayrılsak uçurum
dokundukça boynundaki yosuna
döne döne uçuyorum
gelelim şu ayrılık sorusuna
gelirsek kahrolurum
düştüm bir kere pusuna
kokunu duymasam yaşamıyorum
yenildim boynunun ayva tüyü sarısına
öyle kötü ki durum
ömrümü boşalttım gözlerinin dolusuna
Kayıt Tarihi : 23.9.2015 15:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!