gözlerinde dolaşıyorum
bir parkın içindeymişim gibi
bir çocuğun eli
dünyanın turuncu kabuğunda geziniyor
portakal sanıp dünyayı
öyle konuşuyoruz ki
yorgun perdeleri çeke çeke
sabah geçiyor aramızdan
ellerin nergisler gibi
beyaz kokuyor.
öyle konuşuyoruz ki
maestro paganini yasemin bahçesinde
kemanını yağmurun tınısıyla akortluyor
Kayıt Tarihi : 6.6.2017 19:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!