Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Evladım, amcanız da.. Ben ona küserdim ama, bu şiiri görünce aklıma o geldi. Bu sabah rüyamda o bana sarılmış diye ben çok mesuddum. O kadar mesuddum ki... Bir de ne göreyim, onun olduğu yer hiç rahat değil, dengeyi tutmak için de çok dikkatli durmuş olacak ki düşmemişiz. Ben çok rahat ve çok mesuddum, fakat ikimizin de dengesini yüksek ihtimal o tutmaya çalışmış, bana da hiç belli etmemiş. Ben o da artık rahat etsin diye yer değiştirmemiz için bize yer seçiyordum. Uyanınca düşündüm ki, o beni seviyor olması yanımda duruyor olması benim için dünyada en mesud en rahat en konforlu insan benmişim gibi hissederken belki de o kendini hiç düşünmeden ne fedakarlıklar yapıyor. Acı ve çok zor geliyor. Ben artık onu zorlamasam, dikkat etsem, yapabilir miyim diye düşünüyorum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta