Öyle ki, Gözyaşların Kuruyacak

Ver bana ellerini
Ve kapat gözlerini.
Hasretlerini bavuluna topla,
Kırılan hayallerimizi bırak
Onlar bir daha eskisi gibi olmayacak.
Yavaşla!
Şu köşe başından döneceğiz seninle
Son defa ve el ele...
Tamam açabilirsin gözlerini
Görüyor musun?
Şimdi geldi ayrılık vakti...

Önce ellerimiz ayrılacak,
Sonra yaptıkların gelecek aklına
Utanacak, bakamayacaksın yüzüme.
Gözlerimizde görmeyecek birbirini
Yıkılacaksın belki olduğun yere.
Ne güzel! Görmeyeceğim çaresizliğini...

Ağır gelecek
Taşıyamayacaksın bunları.
Taşıyamayacaksın bavuluna sığdırdığın hasretleri.
Her şeyi bırakıp, arkana bakmadan kaçmak isteyeceksin
Gözüm görmese de seni
Ah'ım takılacak peşine, bırakmayacak seni.
Ve sen nereye gidersen git
Gülmeyecek yüzün
Bir daha kimseleri görmeyecek o sahte gözlerin...

Ne zaman aklına düşsem
İnceden bir sızı titretecek içini
Üşüyeceksin...
Gözyaşlarım yakacak yüreğini
Ayaz vuran gecelerde, yanacaksın sen...

Nerede hata yaptım diye düşünürken
Aldığın günahım
Peşine takılan ah'ım çalacak kapını.
İşte o zaman anlayacaksın ki;
Güle oynaya yıktığın bir hayatın enkazından
Gözyaşların kurumadan kalkamayacaksın sen...