Öyle ki. Şiiri - Murat Bekir Alpars

Öyle ki
Kadim bir dilin
sonradan keşfedilmiş yazıtlarında geçiyordu bahsin...
eski bir medeniyetin içinden geliyordun belliydi...
gözlerinde merhamet
yüzünde asalet
ve bağrında kocaman bir gurur beliriyordu...
hangi ülkenin Ecesiydin,
bilinmiyordu...

El değmemiş mücevherler beliriyordu,
saçlarının her telinde ışıl ışıl...
gerdanında bir yakut parıldıyordu...
başında kocaman bir taç
alemin gözlerini alıyordu...
yanlarından geçtiğin,
tüm ağaçlar selam duruyor
bütün atlar boyun eğiyordu...
Vakarından rüzgar titriyor,
bulutlar ahenkle saf tutuyordu...

öyle ki, sana ulaşmak;
yıldızları öpmekten,
güneşin merkezine el uzatmaktan daha zor
ve daha imkansızdı
sana ulaşmak;
yedi kat göğü yarmak
fezaya ulaşmaktı...
seni ummak;
bütün olanakları tüketip,
yalnızca Allaha yalvarmaktı...

Adını anmak;
demiri çiğnemek
elleriyle çeliğe şekil vermek
keskin kılıçlar üzerinde yürümek gibi
acı zor ve imkansızdı...
geriye kalan tüm sözcükler
gıybet etmek ve maval okumaktı,
çünkü seni anmak;
bir perinin gözlerine şiir yazmak,
ütopik bir masala inanmaktı...

öyle ki;
Seni beklemek;
Yakub'un,
evladının gömleğini koklayarak
ömür çürütmesi,
görmeyen gözleriyle bir hayale yürümesiydi...
seni beklemek;
cehennemde yanarken
cenneti hayal etmek,
Seni beklemek;
Allahın gazabına uğramak gibi bir şeydi...

Seni sevmek,
İsyanın diğer adı,
aşkın binlerce kez feryadı...
ah seni sevmek;
idamın eşiğine gelmek,
yüzünü göğe çevirmek,
ölüme gülümsemek,
çarmığa gerilmek, İsa gibi...