Öyle Kal Şiiri - Alp Arslan

Duyunca bizim şarkımızı,
Kaçsın ağızının tadı.
Yatmışken yabancı bir dize,
Çekiliversin kanın,
Öyle kal…
Gezince aynı yerlerde,
Gözünün önüne geleyim.
Unut yanında yürüyeni de,
Donup yolun orta yerinde,
Öyle kal…
Fısıldanınca kulağına,
Sevdalı sözlerimin aynısı,
Hissedeme yeni bir şey.
Ama Yutkunama da…
Öyle kal…
Kolundaki unutunca,
Anmayı doğum gününü,
Hatırla…
Her doğum gününde aldığım,
Yirmi bir kan kırmızı gülü,
Öyle kal…
Adım geçerse birden,
Doğacak çocuğunuza isim seçerken,
Ne “Olur” diyebil,
Ne de “Olmaz…”
Donuk bir gülümseme yüzünde,
Öyle kal…
Söyleyeme evvelce gerçek aşkı bulduğunu,
Bilmesin senin safi kül olduğunu.
Yeniden yakmak için uğraşıp durduğunu,
Söyleyeme,
Öyle kal…
Duyduğunda her ihanet hikâyesini,
Şaşırmış gibi yaparken,
Kahramanı sen ol.
Tüm ağırlığı ile günahının
Konuşama,
Öyle kal…
ALP ARSLAN
Çankaya - 02.03.2019