Öyle İşte... Şiiri - Nuray Sarac Koparal

Bir sıkıntı böler uykumu...

Uyanırım,bir bakarım ki

Sen yoksun!

Ve ben artık çocuk değilim...

Şu otuz seneye,neler sığdı

Diye düşünüyorum...

Ömür Tiyatrosunda

Oyunum tek kişilik

Senin,onun,şunun,bunun gibi...

Roller hep aynı

Değişen sadece sahne...

Siyah ve kırmızı ağırlıklı oyunda

Beyaz ise son perde de

O kefeni herkes giyecek...

Yazamıyorum,saat durmuş

Vakit ne erken ne geç...

Gecemde sütlü bir kahve

Tek bir sigara...Çıt yok!

Amann oğlum uyanmasın

Ağlarken beni bir kez daha

Yakalamasın...

Nedir beni yaşatan! ...

Her kes kadar mı korkuyorum

Yoksa fazla mı?