Öyle İşte Şiiri - Erol Başçı

Adı neyse
Bir sır, tarifsiz
Ne akar ne kokar
Tutasın gelse
Bulamazdın kulp
Hani, süt dişlerin sütü
Badem gözlerin çağlası
Ya da hani
Bal dudakların arısı
Çiçeklere küstü
Ama oradaydı

Göremedin ki
Topuğuna kadar eğil
İstersen uçaktan bak,insansız
Ne uçar ne konar
Şeffaf sanki kalbin yarısı
Çiçek açtı zamansız
Çoktan kurumuşken sulp
Sökülmüş şafağın terzisi
Mum dikmekten bezmişti
Vuslat dileklerine

Kanaatkar altı üstü
Gündüz, düşlerini saklardı
Hani gecenin koynunda
Sen bilemezdin,
Duyuramadım ki sağılası
Kulak memelerinden
Tek hece mi
Tek gece mi
Her gece mi
Her neyse
Bilmezsin işte
Sabahın köründeydi
Gözlerin kapalı toplardın
Güneşe doğanları
Ayağını keserdin,
Işığına koşanların
Kim vardı oysa
Kime yardı
Kim sardı
Kime hardı
Kimdi sevişte

Tek sen vardın
Sen hep vardın
Bir de aşkın
Ne gözönündeydi
Ne kalbin haberdardı
Öyle işte