içimin öksüzlüğünü satarak güneşe
bir dağ anısından sonra
ürkek sevgililer biriktirmek
ziyan olan yaltaklanmalar
bugün güneş korunu
donduran
alevden evlerle barınan
bir kimsesizim
çoktan tanrının değil
sufli kararların mağduriyeti
varmıdır insanda insaf
yerküreyi acıtmayacak
nitelikte
diye sayıklarken
çardaklardan
düşen tozlar arasındaki
hülyama koştum
dünya yoktu
arkamada
dünya
rezil bir
uykuda
Kayıt Tarihi : 16.4.2009 17:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!