Öyle Hasretim İşte Sana

Dikkatin dağılır
Sevgilin aklına gelip de efkârlandığında
Vurulur
Sırt üstü düşer kalırsın pusuda
Dağ başında, yalnız başına
İnadına
Taşlar batar sırtına, yumuşacık toprakta
Tane tane soğuk ter birikir anlına
Açsan da ağzını yırtarcasına
Dönmez dilin
İnilti gibi çıkar sesin
Bu yüzden yardım dilenir, sadece gözlerin
Çaresizce
Saatlere denk olduğunu anlarsın saniyelerin
İnceden inceden
Film şeridi gibi gelir geçer gözünün önünden
Göğsüne kızgın yağ dökercesine mazin
Azimde fayda vermez artık sana
Aynı anda
Vurunca çöl ateşi suratına
Çatlar, kavrulur susuzluktan dudakların
Gözlerini mataraya diker, öylece kalırsın
Kolunu kaldıracak gücün olsa
İçeceksin kana kana
Nasıl muhtaçsa o dudaklar bir yudum suya
Öyle hasretim işte sana

Ara ara
Süzülür kocaman iki damla yaş
Gözlerinden yavaş- yavaş
Dikenli tel gibi takıla- takıla, iz yapar suratına
Dökülen yaşı acıdan, isyandan sanma
Acı vermez o an delip geçen kör kurşun insana
Sevdiğini son kez görememek varya
İşte o
Bedenini delip geçen kurşunu
Tekrar -tekrar, saplar-çıkarır defalarca
Bağrındaki yarana
O yüzden dökülür yaşlar yanağına
Birde
Ya cesedini bulamazlarsa
Yem olacaksın kurda kuşa
Hem kim haber verecek?
Koca- koca iç çekerek
Onun adını yazdığını, her taşa ağaca
Uğrunda mecnun’a döndüğün Leyla’ya
Dermanın olsa kalkacaksın elbette ayağa
Dayana -dayana, sırdaş olduğun uzun namluya
Ama
Sözün geçmez
Bunca zamandır emrinde olan parmağa
Nasıl muhtaçsam ayağa kalkacak kadar dermana
Öyle hasretim işte sana

Sen beni çoktan unuttun, kendi dünyanda
Bir saniyelik bile yer bırakmadın belki
Düşünce ufkunda, bana ait sayfana
Belki de kırmızı kalem çektin
Zorunlu ayrılığın ilk sabahında
Sana olan masum aşkıma
Hissedip anlamasan da
Gözlerimin önünden dalga dalga
Hayalinin bir an bile gitmediği, bu dağ başında
O elâ gözlerin sebep oldu vurulmama
Akan kanım duracak oysa
Bulup da sarsalar yarama
Sargı bezinden bir parça
Anlasana!
Hayatta kalmak için
Nasıl muhtaçsam bir bez parçasına
Öyle hasretim işte sana

Canın çekilir gibi olur,
Karıncalar düşer parmak uçlarına
Titremeye başlar vücudun, ılık rüzgârda
Artık
Kanaat edersin damarlarında kan kalmadığına
Ağır-ağır gözlerin dalar, kayar bir yana
Nokta koyarsın o an’a kadar beslediğin umuda
Anında buğulanınca asırlık ayna
Kendine yakıştıramadığın ölüm, yıldırım gibi düşer aklına
Sonra
Çaresizce yana-yana
Çevirirsin gözlerini ağır-ağır kararan aya
Bir aya bakarsın bir kanayan yarana
Birde yanında yatan gül (şehit) olmuş arkadaşına
Artık sende arzularsın ölümü hiç arzulamadığın kadar hemde
Nasıl muhtaçsam
Yolun sonunda, son nefesten önce
Bir veda mektubu yazacak kadar zamana
Öyle hasretim işte sana

Fatih Sultan Çelik
Kayıt Tarihi : 9.10.2007 22:16:00