Öyle güzel seviyorum ki seni,
kelimeler susuyor, dilimden dökülmüyor adı.
Gecenin en karanlık yerinde yıldız gibi parlıyorsun,
gözlerini kapatsam bile ışığın düşüyor içime.
Öyle güzel seviyorum ki seni,
rüzgar esmeyi senden öğrenmiş,
ne zaman dokunsa tenime,
adını fısıldıyor usulca.
Öyle güzel seviyorum ki seni,
zamana meydan okurcasına,
gökyüzüne kazınmış bir şiir gibi,
her gece ayın yüzünde parlayan bir mısra gibi.
Öyle güzel seviyorum ki seni,
toprağa düşen bir damla yağmur gibi,
sessiz ama derin,
köklerinden sararak, can vererek.
Öyle güzel seviyorum ki seni,
bir kuşun kanadında saklı özgürlük gibi,
bir kelebeğin ömrüne sığdırdığı sonsuzluk gibi.
Ömrüm senin gölgen, varlığım adınla mühürlü.
Öyle güzel seviyorum ki seni,
denizin ufukla buluştuğu yerde,
rüzgarın dağları aşarken söylediği şarkıda,
bir ağacın yüzyıllık yalnızlığında beklediği baharda.
Öyle güzel seviyorum ki seni,
ne bir dil yeter anlatmaya, ne bir kalem yazmaya,
sustuğum her an yankılanıyorsun içimde,
ve ben, öyle güzel seviyorum ki seni…
Kayıt Tarihi : 13.2.2025 09:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!