Öyle uzaklara git ki ne sesin gelsin nede kokun
Kaybol sende yok ol tükenmiş kurumuş yapraklar gibi
Topraklara karış öyle uzağa git ki ne varlığını nede kendimi hatırlayayım
Ne saatler seni hatırlatsın nede zaman
Mazideki kırık can parçaları gibi solmuş sayfalarda
Küflenmiş aşk kelimesi gibi
Öyle bir kaybol ki bir daha hatırlamayım seni
aşkımız bir gün uçup giderse aramızdan sevgilim
sırt çantalı bir duman gibibir melekle çarpışan kelebeğin kanadından dökülen toz
bir çağlayanda sürüklenen bir dal parçası gibi
istemediğimiz yerlere giderse aşkımız sevgilim yalnızca kanatlarına güven
kendi yarattığımız boşluğun ucunda sıkı sıkı tuttuğumuz bir kapı koludur yaşam
ve aşk, en derin kuyumuza düşen keman yürüdüğümüz yollar daralırken
Devamını Oku
sırt çantalı bir duman gibibir melekle çarpışan kelebeğin kanadından dökülen toz
bir çağlayanda sürüklenen bir dal parçası gibi
istemediğimiz yerlere giderse aşkımız sevgilim yalnızca kanatlarına güven
kendi yarattığımız boşluğun ucunda sıkı sıkı tuttuğumuz bir kapı koludur yaşam
ve aşk, en derin kuyumuza düşen keman yürüdüğümüz yollar daralırken
beddua gibi...
etkileyici bir dille...
saygılar yüreğinize ve kaleminize...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta