Sevdalı gönlüme bir ışık yak da öyle git
Küs geçme önümden bir kere bak da öyle git
Aşkını inkar etme hiç kendini kandırma
Gönlünden gönlüme bir ateş yak da öyle git
Bir sen varsın kalbim içinde bir de umudum
Ayrılık zehrini içiyorum yudum yudum
Dün gece rüyamda senin koynunda uyudum
Gönlünden gönlüme bir ateş yak da öyle git
Adın gündüz gecem, ezberledim hece hece
Şu ömrümde yalnız seni sevdim ben sadece
Bitsin bize acılar yaşatan bu bilmece
Gönlünden gönlüme bir ateş yak da öyle git
Bir sen varsın kalbim içinde bir de umudum
Ayrılık zehrini içiyorum yudum yudum
Dün gece rüyamda senin koynunda uyudum
Gönlünden gönlüme bir ateş yak da öyle git
Abidin Kırkoç
Kayıt Tarihi : 27.12.2016 16:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sanırım onun da sevdalı gönlüne dokunan, canını yakan biri vardı…
Gündüzünü geceye çevirene, hece hece haykırıyordu o da bu yüzden…
Ve bence,
Onurlu bir çıplaklıktı ondaki, çünkü yüreğini olduğu gibi gözler önüne sermiş ve hiç çekinmemişti bunu yapmaktan…
“Gönlünden gönlüme bir ateş yakta öyle git”
Daha ne söylenebilir, buna gerek var mı ki?
Yaktılar ve gittiler…
Yine, çok güzeldi…
Yüreğinize sağlık… Ömrünüze, gönlünüze bereket…
Nicelerine inşaAllah…
Saygımla…
TÜM YORUMLAR (1)