*Öyle gelsen ki bana...*

öyle ıslanmalıyım ki / sağanak yağmurlarda
gözlerimdeki yaşlar bile ıslanmalı
saçlarım tarumar
köşedeki dilenciden beter olana kadar
su birikintilerinde boğulmalı gölgem
sonra başımı kaldırıp bakarken bulutlara
yüzümdeki çizgiler ağlamalı

öyle silmeliyim ki / geçmişi düşüncelerimden
kitabımın arasındaki yapraklar solmalı
tüm renklerini kaybedip
hatırlamamalı ben gibi
senli günleri
kağıttaki mürekkep akmalı
okunmamalı kaç kez seni seviyorum diye yazdığım
sahildeki ayak izlerin silinmeli dalgalarla
adın
kalbimden silinmeli

öyle üşümeliyim ki / sevdam alıp başını esmeli rüzgarla
bedenim buz kesip içimdeki ateşi söndürmeli
ümitsiz aşkların intiharında ölmeliyim bu gece
bin kez yeniden dirilip
bir kuş kanadına takılıp yanmalı yürek
ve yeniden
küllerinden sevginle doğmalı

öyle kararmalı ki dünyam / geceler kıskanmalı
yokluğunun zifirleri siyahlar kusmalı
yıldız yıldız takılıp gözlerin gözlerime
kaymalı birer birer hayal kırıklıklarıma
ezeller bin pişman olmalı kurulduğuna
ebed sensizliğe mahkum
ben gibi
tükenmeli

öyle ağlamalı ki gözlerim / martılar yüzmeli yaşlarımda
kaybettikleri mektubu aramalı dalgalarda yılmadan
bir daha bir daha
iki kavuşamaz el için hala ümit besleyerek
yüreğimdeki günebakan çiçekleri bir kurban daha verip
yine ölmeli gün batarken
vazomdaki güller sürgün
gülistan şimdi şeyda bülbülün ağıtlarında
baykuş hiç terk etmeden geceyi
ölümümü haber etmeli bana
köşeyi dönüp hiçliklerde kaybolan sen
bilmemelisin arkanda bıraktığın enkazı
yalnız
yalnız toprak bilmeli
son günebatan çiçeği beni uğurlarken…

19/02/2006

yüreğim firar bedenimden sen gideli
kaç günah bedene soyundum sen diye
bakir topraklara kaç defa can suyu akıttım
hiç doğmayacak çiçeklerin tohumlarıyla…