Yüreğimin Bahçesi Göversin

Gelirsen güneşe demlenmiş gözlerinle gel
Ve mutluluğu koymalısın sol omuzuna
Bakışlarında hayat olmalı, canım diyen

Kinden, nefretten, her tülü koşullu sevimsiz tuzaklardan arınarak gelmelisin bana
Hayatı benimle taşıyacak kadar yürekli olmalı yüreğin
Asla çıkarlar üzerine sözleşmemeli
Avuçlarının içi her dem emeğin çizgileriyle dolmalı

Gelirsen küçük hesaplardan arınmış kocaman hesapsız yüreğinle gel
Gelirken, bakmaya doyamayacağım umut dolu gözbebeklerini de almalısın yanına
Yüreğimi yüreğine katan gülüşlerini de ve akmalısın yüreğime

Ardında bıraktığın bütün o aydınlıkları gölgeleyen basma kalıp, sevgisiz, bilinçsiz iç yakınmaları silerek hafızandan
Umudu, aşkı, emeğin suladığı gül goncalarını getir bana

Getirmelisin gelirken, bütün yaşanmış acılara çaresizliklere inat
İnanmalıyız seninle ve içimize güneşi salmalıyız
Hayatla başa çıkabilecek kadar yürekli olmalıyız

Gelmelisin bana gelirsen, mavi umutlarını da topla gel
Bir ceylanın yavrusu kadar masun, bir aslan kadar yırtıcı olmalısın yola çıktığın anda itibaren

Seni anlamam için sesini de getirmelisin
Yüreğinden diline gelen her sözcüğü içmeliyim

Yüreğinden dökülen nehirleri getir bana
Bütün yaşanmamış hasretleri yanına alarak
Öyle gel ki yenik düşsün hasretler

Duy kalbimin sesini duy gürül gürül akar
Bu bir meydan okumadır sana
Gecenin karanlığında yıldızlara tutun tutun da gel
Gel de yüreğimin bahçesi seninle göversin