Öyle Gelişigüzel Şiiri - Nuriye Akyol

Yalnızlık yordu beni desem de inanmayın
Ben kendimle başbaşa kalmayı seviyorum.
Kader tarlası büyük, geçtiğim her yer mayın
Her nefesi korkuyla almayı seviyorum.

Dertli başımı koyup bir sevdanın dizine
Bulutların üstünden bakarım yeryüzüne
Ruhumun terkettiği yerdeki öksüzüne
Gönül kuşuyla selâm salmayı seviyorum.

Mevlâ'm umut yüklemiş, tenden çıkmadık cana
İmân kimde saklıdır, gizlenmiştir son ana
Önüne her çıkanı yıkıp geçen zamana
Öyle, gelişigüzel dalmayı seviyorum.

Bazı gün kederlidir, bazı hoş olur gönül
Bazı çeker kendini, sanki taş olur gönül
Çöl ortasında yağmur, yazın kış olur gönül
Bir hayat ağacında solmayı seviyorum.

Yaradanın emridir, kaderime kin gütmem
Şeytan cennet vaad etse, asla ardından gitmem
İçimdeki vicdanı, nefsime kurban etmem
Düşmanın karşısında, olmayı seviyorum.

Şefkati, merhameti yerinden sökenleri
Zerre kadar sevmedim, kin nefret ekenleri
Hayat yolunda biten zehirli dikenleri
Ellerime batsa da yolmayı seviyorum.

Hayatın kıyısında yavaş yavaş yürürken
Her adım geç kalmışlık, her adım biraz erken
Kaşık değil kepçeyle, zaman ömrümü yerken
Gün batımında huzur bulmayı seviyorum.

13/10/2025