Öyle Gel Karşıma... Şiiri - Döndü Dülger

Sende ben gibi karanlık gecelerde kaybet kendini,
Sende ben gibi çıkmaz sokaklarda sürükleyerek götür kalbini.
Sende nasıl ayakta cesede dönülür gör.
Aynı acının kapanından çık öyle gel karşıma.
Bir çığlığın içinden nasıl geçilir,
Nasıl susarak yitirilir akıl,
Nasıl gülerek ölüme yürünür,
Bir tebessümde kaç ömür tükenir,
Aynı yokluğu sende tat, öyle gel karşıma.
O yolda yaprak yaprak dökülmüş gönül sızılarını topla,
O yangından sağ çıkar yüreğini,
Aynı vurgunu sen de yaşa,
Aynı susuzlukta çatlasın dudakların,
Ve birgün hâlâ ayakta kalabilirsen,
Aynı harda yan, öyle gel karşıma.
Ayrılığın kızılcık kanını temizle ellerinden,
Viran gönlümü azat et kirli düşüncelerinden,
Aynı esaretin çetelesini tut, öyle bak bana, öyle gel karşıma...
Döndü Dülger