Ozanlık sırrına ereyim dersen:
Kalemin ustanda al da öyle gel.
Dostluğun cemine gireyim dersen:
Can olup cananda kal da öyle gel.
Başkasını görme kendi özünden,
Ar edip utanma kendi sözünden.
Doğruyu algıla kendi gözünden;
Erliği meydanda sal da öyle gel.
Arif ol da sözü kemden sakınma,
Olurdan olmazdan boşa yakınma.
Cahillikten yana tavır takınma;
Aydınlık sazında çal da öyle gel.
Feyzi'yim fikri yok bazı canların,
Türabıyız bizler sözden anların.
Bırak ki ıslansın kuru yanların;
Gerçek deryasına dal da öyle gel.
(23 Eylül 08 / Ank.)
Feyzullah SeçkinKayıt Tarihi : 23.10.2008 08:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!