Ağaçlar çiçeğe duruyorsa
Dağlar kuşandığı bembeyaz giysiyi indiriyorsa nehirlere
Bulutlar tüm kederli hallerinden sıyrılıp
Dal uçlarında yaprakları yıkıyorsa
Ve toprak ana tüm görkemiyle kucak açmışsa yenilenmeye
Kuşlar gökyüzüne kanat açıp süzülürken
Karınca sırtlanmışsa yarınların erzakını
Arılar şifa toplamaya koyulmuşsa binbir çiçekten
Sende yüklen umudunu yeryüzünün efendisi
Öyle eğme başını
Şu fanilikte çaktığı kazığa umut bağlayanlara dön sırtını
Tutunduğumuz ne varsa çalanları da takma kafana
Yarınlar bizimdir elbet
Say ki derin bir kabustan uyandık
Say ki yanıldık
Şimdi tam da mevsim yenilenmeyi kuşanmışken
Sen de baharın bir parçasıyken
Sarıl aldığın derslere
Her aldanış yepyeni uyanışa kucak açar
Aç kollarını bahara ve hayata
Çünkü hayat her yeni günü sil baştan yazar
Kayıt Tarihi : 8.5.2023 23:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!