kararmış bir defter yaprağında adın kalır
hep umutlanarak yazılan yazgılarda hayat bitmiş
yerini sefalete bırakmıştır takvimlerde
sen de yoksun oysa
bitmeyen topraklarda ülkeler ihtilal içinde
sen de yoksun oysa
damarından kan akarken bayrağın rengine...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta