Ne adamlar görmüşüz, fazîletin timsali,
Kimseye duyurmadan, yalnız gönle ulaşan,
Pek nadir görürsünüz, sanki elmas misali,
Fedakâr insandır o, hakikatle buluşan.
Kötülük düşünemez, maksadı haktır onun,
Muhabbete götüren, yolcusudur yolunun,
Menzilinde sevda var, siz peşinde bulunun,
Aşk çiçeği açmıştır, gülüşüyle oluşan.
Bazısı küfre girer, ona kâfir diyorlar,
Çoğunluk onlardadır, mazlum hakkı yiyorlar,
İmanlı kimselere, çok zulüm ediyorlar,
Bunlardır kıyametin, kopmasıyla uğraşan.
Öylesi de vardır ki; tasannuya bürünmüş,
Sûret-i haktan olup, dürüst gibi görünmüş,
Dindar sansınlar diye, hacı yağı sürünmüş,
Riyakâr dili vardır, kokusuyla konuşan.
Sonra bir münafığın, zararı kendinedir,
Kötüler örnek değil, iman asıl dinedir,
İnancın saklı yeri, insandaki sinedir.
Çok şey bahane eder, dini ile vuruşan.
İşte böyle üçlü tip, adam çıkar karşına,
Kimi nizam tanımaz, tam bir buyruk başına,
Kimi de inançlıdır, haram katmaz aşına,
Kötü kimse olmayın, iyisiyle boğuşan.
İzmit
11.02.2012
Kayıt Tarihi : 11.2.2012 12:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bulamayanlara okutturulası dizeler.
BİR TEFEKKÜRDEN ARDA KALANLAR
başlığı altında topladığım bazı şiirlerimden birinde:
Öyle insanlar var ki, görsen hayret edersin.
Onlara insan demek, insanlığa zül gelir.
Edebini hiç bozma, ayıp oluyor dersin!
Öyle beter vurur ki, insana nüzûl gelir...
........
Öyle insanlar var ki, güç yetmez izanına,
Akıl, fikir, feraset, bırakır özünde şan.
Bir de doğru tartar ki, şaşarsın mizanına,
Böyle insan olmayı söyler Resul-ü Zişan...HŞT
demiştim bende...bir tevafuk belkide.
tebriklerimi,tam puan ve saygılarımı iletiyorum...HŞT
yüreğinize sağlık
TÜM YORUMLAR (20)