Öyle Çoksun ki... Şiiri - Nurcan Tepecik

Bak uykusuzluk tuttu gözlerimi
Gece bırakmıyor peşimi
Ve umutsuzluk
Pranga gibi vuruldu düşüncelerime

Düşüncelerim
Sen varsın en kuytusunda
Ama Sonbahar da dökülen
Kuru,sarı yapraklar gibisin
Öyle çok,öyle çoksun ki içimde

Tuhaf,ne rüzgar ne sel
Unutturmuyor seni.
İnceden inceye,
iyice işliyorsun içime.

Ellerin,yüreğime dokunuyor,
yakıyor,ama acıtmıyor.

Gözlerin,
alabildiğine derin bakıyor gözlerime
Alıp kendi uzaklarına götürmüyor.

Bekliyorum bak...
Tut elimi,
yine sev beni diye.