Öyle Çok Şiiri - Kaan Özkan

can bildiğim dostlar arkadan vurdu hançeri
sırtımı sıvazlayan insanlar arkamdan konuştular
hepsi bir yana ya sen.
ya sen ne yaptın vefasız
önce yüreğime sapladın sevgini sonra söke söke aldın geri,
senin için şu dünyaları yıkan
senin için hayata kafa tutan
senin için mecnun olan ferhat olan kerem olan beni
elinen tersiyle ittin ardına bile bakmadan
gül yapraklarını soldurdun
hani şu baharı bile beklemeden senin bir tek tebessümünle yüreğimde açan gülleri,
belki hatırlamassın şimdi,
halbuki neler hatırlıyorum ben.
dostlar vurdu bana sen kaldırdın ayağa
kimseden korkmadın gerekirse sen çıktın karşılarına sırf benim için
sırf sevgin için sırf birtanecik sevgilin için
peki ne oldu da herbirimiz ayrı yollara düştük,
sonbahar bile gelmemişti oysa ki ayrıldığımızda
ağaçlarda yapraklar hala yemyeşil di ve dimdik ti hatırlıyorum
nasıl mı hatırlıyorum,çünkü o yapraklara hergün bakar seni düşünürdüm
hala da bakarım evimizin karşısındaki o ağaca, şimdi yapraklar sarı her biri kendi dalında ayrı,
hepsi sanki her an düştü düşecek o yağmurların ıslattığı herkesin ayrı ayrı bastığı yollara, tıpki yüreğim gibi
hadi artık nolur bıktım her telefonu senin sesini duyarım diye açmaktan
bıktım her kapıya belki o gelmiştir umuduyla bakmaktan
her soluğumda seni içime çekmekten bıktım
dayanılmaz oldu hasretin
nerde o aylarca benim için çarpan yüreğin,
nerde o dünya güzeli yeşil gözlerin,
ya o sımsıcak ellerin,
hani nerde nerde.
bunlar işte aşk kurbanının çektikleri
kapandı kapanacak her an gözleri,
belki duyuyursun belki duymuyorsun
ama bil ki gene seni seviyorum olucak son sözleri...