Öyle Çok Şey Ögretti Şiiri - Atilla Durukan

öyle çok şey ögretti,
hayatın acı yönü.
yok yok sade o degil,i
yaptıkların da yetti.
bedenin buz tutarken
yüregimde fırtına
koca bir çınar ömrüm
yüregimde okyanus.
gözlerim hep uzakta,
uludagları deler.
gözlerim buz tutarken
gözyaşlarım fırtına.
sen bir anka kuşuydun;
kanatların pırlanta,
bedelsiz hayatların
çürüttü hep dünleri.
gözlerim hep uzakta,
acı buse dudakta.
sus
sen sus yüregim sus,
agla gözlerim agla.
parçalanan hayatta
dur diyen yok bu yola.
ben boşuna giymişim,
sen diye yarınları.
yarınlara hazırım
kazılan mezarlarım.
her taşımımn üstüne,
yazılac ak tarihim.
ikisinden birine,
konulacak bu naşım.
ben mezarda donarken
yüregim hep yanacak.
terk et dedim ruhuma,
sende bırakıp ta git.
işte şimdi çıkılmaz dipsiz bir kuyudayım;
ruhumda çıkmak için kurulurken m erdiven,
hala da düşünürüm gidişin de sebebi..