Öyle Çok Seviyorum ki Sizi

ÖYLE ÇOK
SEVİYORUM Kİ
SİZİ

Bedenim burada ama,
Kalbim yanınız da her an.
Öyle çok özledim ki sizi,
Yokluğunuz içimde;
Boğucu bir sızı.

Canım Zeynep’im;
Ağlamaklı oldum bu akşam,
Canım kızım,
Kardelenim.
Gözümün önüne geliyorsun şu an,
O yalvaran gözlerle,
Kucağıma atılıyorsun sanki.
Sımsıkı sarıyorum seni,
Öpüyor, öpüyor,
Öpüyorum,
doymuyorum.
“Baba” diye;
ağlıyor musun yine?
Ben ağladım bile,
Yıllarca;
annen için ağlamıştım,
Şimdi senin için ağlıyorum.
Öyle çok özledim ki seni,
Gülüp oynuyorsundur şimdi,
Yanında olup;
Yanağımı dudağına
uzatmak isterdim,
Kucağıma alıp dans ederek,
Şarkılarla, ninnilerle,
Uykuya dalmanı izlerdim.
Öyle çok özledim ki kızım,
Daha çok küçücüksün şimdi,
Farkında değilsin ayrılıkların.
Kim bilir belki de
farkındasındır?
Kızıyorsundur belki de;
Niye yokuz diye.

Bitecek bebeğim,
Çok yakında;
hep yanımızda olacaksın.
Günü birlikte yaşayıp,
Gece birlikte uyuyacağız.
Tasamız bir, neşemiz bir,
Sevgimiz hep bir olacak.
Annen sen ve ben
zorlu yolları,
Hep birlikte adımlayacağız.
Sizi çok seviyorum canlarım,
Yokluğunuz anlattı ki;
Siz olmadan ben,
Kocaman bir hiçim.
Dedim ya;
Bedenim burada ama,
Kalbim yanınızda her an.
Öyle çok;
seviyorum ki sizi,
Yokluğunuz;
içimde
boğucu
bir sızı.

10.Ekim.95