ben seni
öyle çok sevdimki
bir damla gözyaşına
güneşi bile kıskandıracak
yangınlar alev alır yüreğimde
ben seni
öyle çok sevdimki
bir tatlı gülüşüne
aklımın bile alamadığı hayeller yaratırım
sen yeter ki ellerimi bırakma
gökyüzünden ayı bile koparıp atarım
gecemde gündüzümde sen ol diye
sevdama rağmen;
sen gitmek için kendini kandırıyorsun
ismini anarken bile
titreyen bu sesim
nasıl olurda susmak için inat eder
güneşte elbet birgün soğuyacak
buz tutacak bütün kalpler
demirden zincirler saracak bendenleri
iste sen gülüm
o zincirleri açmak için
benim iki damla gözyaşıma muhtaç olacaksın
Kayıt Tarihi : 8.3.2013 17:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!