Yine sensiz bir akşamdayım hayalinle baş başa
Yürüyorum, nereye ve niçin gittiğimi bilmeden
Güneş çoktan batmış, Ay zoraki dikilmiş tepemde
Dilimde o meşhur şarkı mırıldanıyorum
“Akşam oldu hüzünlendim ben yine”
Sokak lambalarını biri bir geçiyorum
Gölgem pervane oluyor etrafımda
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
