Hergün olduğu gibi yine dükkandayım yalnız
Dalmışım tefekkür deryâsına, kalmışım hâlsiz
Koltukta otura otura, kaldı dizlerim dermânsız
Öyle bunaldım ki ! Bir çıkış yolu bulamıyorum.
Yukarıya tükürsem,bakıyorum ki ! var bıyık
Şu hayât-ı fânî, bana yapmıyor ki ! bir kıyak
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
